دانشمندان به تازگی موفق شدند بردهای الکترونیکی کاغذی بسازند که با محیط زیست، کاملا سازگار است.
فناوری های جدید جذاب هستند اما، بیشتر آن‌ها اغلب اوقات با محیط زیست سازگار نیستند. به همین دلیل است که محققان و دانشمندان در سراسر جهان سعی می‌کنند راه‌هایی برای کاهش تولید زباله‌های الکترونیکی پیدا کنند. محققان این بار راه‌حل خود را در کاغذ پیدا کرده اند.
طبق گزارش های فن تک و به نقل از گزارشات اخیر، محققان دانشگاه ایالتی نیویورک در بینگهمتون بر اساس یک مطالعه جدید، دریافتند ساخت بردهای مدار چاپی (PCB) از کاغذ می تواند راه را برای تولید نسل آینده تجهیزات الکترونیکی دوستدار محیط زیست باز کند.
در حال حاضر، بردهای PCB یا همان بردهای چاپی از موادی ساخته می شوند که با محیط زیست سازگار نیستند. در ساخت آن ها از موادی مانند رزین، سیم کشی فلزی و الیاف شیشه استفاده شده است. این بردهای مداری بعد از پایان طول عمر مفید خود، به محل‌های دفن زباله منتقل می‌شوند و به حجم عظیم زباله‌هایی که سیاره ما با آن دست و پنجه نرم می‌کند، اضافه می کنند. ما به راه حل‌های خلاقانه ای برای حل این چالش نیاز داریم.
یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه ایالتی نیویورک، موفق شدند پس از بررسی های زیاد یک PCB کاغذی بسازند. در این روش که «تکنیک‌های کاغذی یکپارچه» نامیده می‌شود، قرار دادن مقاومت‌ها، ابرخازن‌ها و ترانزیستورها را بر روی یک صفحه کاغذی نازک و انعطاف‌پذیر مورد بررسی قرار دادند. یکی از مزیت های این بردهای کاغذی این است که، بعد از پایان طول عمر مفید می توان به راحتی آن ها را بازیافت یا از بین برد.
در این مطالعه یک نمودار مشاهده می کنید که به ما نشان می دهد چگونه می توانیم یک همچنین PCB را بسازیم. این روش علیرغم این که به فناوری پیشرفته نیاز دارد ولی، در عین حال ساده به نظر می رسد. الگوی موم ابتدا چاپ می شود و سپس در دمای 130 درجه سانتیگراد ذوب می شود تا به کاغذ خیس تبدیل شود. سپس، جوهر رسانا به الگو تزریق شده و اجزای فلزی اضافی روی صفحه چاپ قرار می گیرند. سوراخ‌هایی با لیزر ایجاد می‌شوند و یک الکترولیت مبتنی بر ژل روی ورق کاغذ اضافه می‌شود.
جوهرها قادر به تشکیل ترانزیستور، مقاومت و خازن هستند. کل ساختاری که به کاغذ اضافه شده است مانند آن انعطاف پذیر، نازک و تجزیه پذیر است. محققان به عنوان بخشی از این آزمایش آن را آتش زدند. برد کاغذی ما به خاکستر تبدیل شد. از طرف دیگر، می توان آن را دوباره در آب حل و بازیافت کرد.
بردهای الکترونیکی کاغذی یک نقطه ضعف بزرگ دارند، رطوبت! بعید است در مواجهه با رطوبت، عملکرد خوبی داشته باشند. از سوی دیگر، بیشتر ما سعی می کنیم از تماس وسایل الکترونیکی گران قیمت با آب پرهیز کنیم. در این موارد، این راه حل می تواند کارساز باشد. ما اخیرا شاهد ساخت تراشه‌های عسلی توسط دانشمندان بوده ایم و حالا PCBهای کاغذی را دیدیم. بعدی چی؟ گفتنش سخت است، اما بررسی راه حل‌های خلاقانه برای مشکلات حاضر، همیشه جذاب هستند.