جست و جو

واژه نامه ها

واژه معنی
پوزئیدون

پوزئیدون ، یکی از دوازده ایزد المپ‌نشین و مهم‌ترین ایزدان یونان باستان است که خدای آب‌های شور و شیرین و دریاها، رودخانه‌ها، سیل، خشکسالی، زمین لرزه و اسب‌ها به‌شمار می‌رود و نام پوزئیدون به معنی «سرور (شوهر) زمین» است. رومی‌ها او را با نپتون که خدای ایتالیایی کهن است همسان دانستند، اما نباید این دو را با هم اشتباه گرفت.

پوزئیدون فرزند کرونوس و رئا است. وی برادر زئوس، هادس، هستیا، دمتر و هرا است. تقسیم‌بندی جهان بین او و برادرانش زئوس و هادس رخ داد. پوزئیدون فرمانروای دریاها شد، زئوس فرمانروای آسمان و دنیای زیرین هم نصیب هادس شد. همسرش آمفیتریته است با این حال پوزئیدون با زنان زیادی معاشقه داشته و فرزندان زیادی دارد. حتی پوزئیدون با مدوسا در معبد آتنا مقاربت داشته که به قهر آتنا دچار می‌گردد و مدوسا که زن زیبا رویی بود را به پیر زن زشت تبدیل می‌کند و موهای مدوسا را تبدیل به مار می‌کند. پوزئیدون در ساخت حصار تروا نیز نقش داشته و با آپولون به انجام اینکار پرداخته‌است؛ ولی چون لائومدون مزد آن‌ها را نپرداخت، پوزئیدون در طول جنگ تروایی‌ها را آزار و طرفدار یونانیان بود.

کلیک ها - 77
مترادف: Poseidôn