تحقیقات جدید نشان می دهد که استرس می تواند نقش مثبتی در سلامتی ما داشته باشد.

بسیاری از مشکلات سلامتی جدی نظیر بیماری های قلبی، فشار خون بالا، چاقی و حتی بی خوابی با استرس مرتبط هستند. با این حال، به طور کلی از لحاظ علمی استرس می تواند مفید باشد مانند، زمانی که یک فرد تلاش می کند تا سر ساعت مشخص در محیط کار خود حضور داشته باشد. اما آیا سطح خاصی از استرس می تواند از بدن ما محافظت کند؟

بر اساس گزارش های فن تک و به نقل از محققان دانشکده پزشکی دانشگاه Case Western Reserve، سیستم ایمنی بدن ما ممکن است تا اندازه مشخصی از استرس بهره ببرد. نتایج مطالعه محققان به تازگی در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

فابیو کومینلی، نویسنده ارشد این مقاله و استاد پزشکی دانشکده پزشکی وسترن، گفت: «این یکی از معدود مطالعاتی است که نشان می دهد استرس مزمن می تواند در بدن ما اثرات مفیدی داشته باشد. نتایج به دست آمده در این تحقیق، ما را غافلگیر کرد.»

نحوه انجام تحقیقات
علائم بیماری التهابی روده (IBD) تحت شرایط استرس روانی بدتر می شود. التهاب شدیدتر با بخش اندام های لنفاوی سوم (TLOs) روده مرتبط است . TLOs در واقع، سلول‌های دفاعی هستند که در پاسخ به التهاب یا آسیب مزمن ایجاد می شوند. محققان در این مطالعه به نقش TLOs و استرس در بیماری التهاب روده IBD پرداختند.

در این مطالعه، در روده بزرگ موش مبتلا به بیماری کرون یا التهاب روده بعد از گذشت 56 روز سطح قابل توجهی از TLO وجود داشت. میزان بالای اندام های لنفاوی سوم به علت واکنش سیستم دفاعی بدن در برابر استرس است. با این وجود، استرس التهاب روده کوچک یا بزرگ را بدتر نکرد.

میکروبیوم موش‌های تحت استرس از نظر ترکیبی نسبت به گروه کنترل، بدون تغییر ماند. با این حال، به دلیل نقص‌های ذاتی در نحوه ارزیابی میکروبیوم، محققان ترجیح دادند پیوند میکروبیوم مدفوع را انجام دهند. زمانی که موش‌ها، میکروبیوم موش‌های تحت استرس را به دست آوردند، همان واکنش های رفتاری اهداکنندگان را ازخود نشان دادند. این پیوند باعث تشکیل TLO نشد.

در عوض، استرس سطح تولید سیتوکین‌های IL-23 و IL-22 را افزایش داد. این دو سیتوکین باعث تشکیل TLO می شوند. IL-22 نقش محافظتی در بهبود زخم و بازسازی بافت ایفا می کند و می تواند پاسخ های ضد التهابی و پیش التهابی داشته باشد.

موش‌های تحت استرس، سطح گیرنده IL-23 را افزایش داده اند ولی، سطح IL-22 آن ها افزایش پیدا نکرد و در نتیجه نتوانستند تعداد TLO را افزایش دهند. البته این روند با تجویز IL-22 معکوس شد.

با توجه به ارتباط TLO با سایر بیماری‌ها، محققان استدلال کردند که موش‌های تحت استرس بیشتر مستعد ضربه به روده بزرگ هستند. با این حال، موش‌های بدون استرس در مقایسه با موش‌های تحت استرس پس از این ضربه دوم، التهاب کمتری داشتند.

کومینلی گفت: “یافته های ما نشان می دهد که استرس روانی با افزایش سطح IL-23 باعث تولید TLO ها می شود. علاوه بر این، موش‌های تحت استرس پس از ضربه دوم محافظت شدند. این تغییرات نشان می‌دهد TLOs ممکن است باعث بهبود سد مخاطی روده شوند. به طور معمول، استرس با التهاب شدیدتر همراه است. با این حال، همه بیمارانی که دچار استرس هستند بیماری وخیمی مبتلا نشدند. دانشمندان معتقدند، این مطالعه دارای اهمیت ویژه‌ای است زیرا به ما نشان می دهد که استرس می تواند نقش مفیدی در سلامتی داشته باشد.

آنچه محققان کشف کردند این بود که، استرس مزمن روزانه به مدت شش هفته شما را در برابر آسیب دوم محافظت می کند. کومینلی گفت: “موش‌هایی که تحت فشار استرس قرار گرفته بودند در برابر این بیماری ایمن شدند. ما نشان دادیم که استرس سیستم ایمنی را تحریک می کند و به این وسیله از التهاب روده جلوگیری می شود. محققان قصد دارند در آینده تحقیقات نقش مفید استرس را در سایر بیماری ها و آسیب ها بررسی کنند.”

آیا من می خواهم استرس داشته باشم؟ همه چیز به تعریف استرس بستگی دارد. کومینلی گفت: “«تحریک» اصطلاح بهتری است. پاسخ این سئوال این است که وجود کمی استرس در زندگی شما خوب است.”