محققان دریافتند اختلال خواب در سالمندان می تواند باعث زوال عقل در آن ها شود.

براساس گزارش ساینس آلرت؛ کیفیت خواب می تواند در سلامتی و تندرستی ما تاثیر زیادی داشته باشد. مطالعه جدید نشان می دهد اختلال خواب در طولانی مدت می تواند با خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط باشد. این اولین مطالعه ای است که با هدف پیدا کردن رابطه بین زوال عقل و اختلال خواب طولانی مدت در ایالات متحده انجام شده است. این تحقیقات اولین مطالعه ای می باشد که در مورد اختلال خواب طولانی ‌مدت در سنین سالمندی صورت گرفته است. نتایج این تحقیق با نتایج مطالعات قبلی که در مقیاس های کوچک تر انجام شده است، مطابقت دارد.

راجر وانگ، استاد دانشگاه پزشکی ایالتی نیویورک و محقق اصلی این مطالعه گفت: « فرضیه ما این بود که بی خوابی یا استفاده از داروهای خواب آور در طولانی مدت می تواند خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش دهد. اما نتایج مطالعه ما را غافلگیر کرد. ما متوجه شدیم بی خوابی می تواند خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد.»

محققان برای انجام این مطالعه داده های آماری ده سال گذشته بزرگسالان بالای 65 سال مرکز NHATS را مورد بررسی قرار دادند. از این تعداد، 6284 نفر در این رده سنی قرار داشتند که به بیماری زوال عقل مبتلا نبودند. حدود 13.6 درصد از این افراد نیز در بازه زمانی مورد مطالعه، به این بیماری مبتلا شدند.

با توجه به نتایج مطالعه های قبلی که کیفیت پایین خواب و اختلالات خواب را در بروز خطر زوال عقل مرتبط می دانست، یافته ‌های جدید نشان داد که افراد مبتلا به بی ‌خوابی پس از بیدار شدن احتمال کمتری دارد به زوال عقل مبتلا شوند. البته افرادی که بعد از بیدار شدن ناگهانی نمی توانند بخوابند هم شامل این دسته از افراد می شوند. دلیل آن هنوز معلوم نیست اما محققان امیدوارند بتوانند با مطالعات بیشتر در زمینه اختلالات خواب و مدت آن، به سرنخ های مهمی دست پیدا کنند.

مارگارت آن لوویر، یکی دیگر از محققان دانشگاه پزشکی نیویورک در این خصوص گفت: ” این یافته‌ها با تغییر سبک زندگی می‌تواند خطر ابتلا به زوال عقل را تا حد زیادی کاهش دهد. اختلالات خواب یکی از شایع ترین بیماری ها در بین بیماران مبتلا به زوال عقل و سالمندان است.”

وانگ گفت: «نتایج تحقیقات ما اهمیت بررسی سابقه اختلال خواب را در سالمندان نشان می ‌دهد. اما آیا یافته‌ های مربوط به زوال عقل در بیماران مبتلا به زوال عقل هم صدق می کند یا خیر؟! نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. هنوز سئوالاتی هست که ما پاسخی برای آن پیدا نکردیم. به عنوان مثال، چگونه بعضی از ویژگی‌ های جمعیت ‌شناختی می تواند روی اختلالات خواب تاثیر داشته باشد؟!»

نتایج این مطالعه به تازگی در مجله American Journal of Preventive Medicine منتشر شده است.