محققان دانشگاه کالیفرنیا دریافتند که استرس مداوم می تواند روند پیری چشم را افزایش دهد.

پیری شبکیه چشم ناشی از استرس علائمی ایجاد می کند که به طور طبیعی با افزایش سن رخ می دهد. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که پیری نقش مهمی در مرگ سلول‌های گانگلیونی شبکیه افراد مبتلا به گلوکوم دارد و روش‌های درمانی جدید برای بیماران گلوکومی می‌تواند این روند را تغییر دهد.

نتایج این مطالعه که توسط Skowronska-Krawczykو همکارانش صورت گرفت به تازگی در مجله Aging Cell منتشر شد. آن ها در این مطالعه به بررسی تغییرات اپی ژنتیکی و رونویسی در پیری شبکیه پرداختند. تیم تحقیقاتی برای یافتن پاسخ این سئوال که ” چگونه استرس می تواند باعث افزایش فشارخون داخل چشم و در نهایت مشابه تغییرات پیری در چشم می شود؟!” تحقیقات را شروع کرد.

این مطالعه نشان می دهد که استرس مداوم روند پیری بافت جوان شبکیه را سرعت می بخشد. پیری یک فرآیند جهانی است که بر تمام سلول های موجود در بدن تأثیر می گذارد. با افزایش جمعیت سالخورده در سراسر جهان، نتایج فعلی نشان می دهد که تعداد افراد مبتلا به گلوکوم (سنین 40 تا 80 سال) در سال 2040 به بیش از 110 میلیون نفر افزایش پیدا خواهد کرد.

دکترSkowronska-Krawczyk گفت: “کار ما بر اهمیت تشخیص زودهنگام، پیشگیری و همچنین مدیریت بیماری های مرتبط با سن، از جمله گلوکوم تاکید می کند. تغییرات اپی ژنتیکی که مشاهده کردیم نشان داد استرس، سطح کروماتین را به صورت کلی تغییر می دهد. این مطالعه فرصتی را برای ما فراهم کرد تا در صورت تشخیص زودهنگام بیماری، از کاهش قدرت بینایی پیشگیری کنیم.

در انسان، IOP (فشار مایع داخلی چشم) دارای یک ریتم شبانه روزی است. این فشار در افراد سالم، معمولاً در محدوده 12 تا 21 میلی‌متر جیوه نوسان می‌کند و شب ها در دو سوم افراد بیشترین نوسان را دارد. به دلیل نوساناتIOP، انجام یک بار اندازه گیریIOP برای مشخص کردن آسیب شناسی واقعی و بررسی پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا به گلوکوم کافی نیست. نوسان طولانی مدت IOP می تواند بهترین معیار برای ارزیابی پیشرفت گلوکوم باشد. تحقیقات جدید نشان داد که تأثیر تجمعی نوسانات IOP به صورت مستقیم در روند پیری بافت تاثیر بسزایی دارد.

Skowronska-Krawczyk در ادامه افزود: “تحقیقات ما روی حیوانات پیر نشان داد حتی افزایش متوسط هیدرواستاتیکIOP می تواند باعث از بین رفتن سلول های گانگلیونی شبکیه و نقص های بینایی شود. ما به تحقیقات خود بر روی مکانیسم تغییرات تجمعی در پیری ادامه می دهیم تا بتوانیم روشی برای درمان آن پیدا کنیم.علاوه بر این، در حال آزمایش روش‌های مختلفی برای جلوگیری از روند سریع پیری ناشی از استرس هستیم.”

محققان هم اکنون ابزار جدیدی برای تخمین تاثیر استرس و درمان پیری بافت شبکیه در اختیار دارند که به این اکتشافات جدید کمک زیادی کرده است. این تحقیقات با همکاری بنیاد ساعت و دکتر استیو هوروات از آزمایشگاه‌های آلتوس که پیشگام توسعه ساعت‌های اپی ژنتیکی هستند، صورت گرفت. ساعت های اپی ژنتیک می‌تواند سن را بر اساس تغییرات متیلاسیون در DNA بافت‌ها اندازه‌گیری کند. محققان با استفاده از این ساعت ها توانستند نشان دهند که، افزایش جزئی IOP می تواند سن اپی ژنتیکی بافت ها را افزایش دهد.

Skowronska-Krawczyk گفت: «علاوه بر اندازه گیری میزان کاهش بینایی و برخی تغییرات ساختاری که به علت استرس رخ داده است، حالا می توانیم سن اپی ژنتیکی بافت شبکیه را اندازه گیری کنیم و از آن برای یافتن استراتژی بهینه برای جلوگیری از کاهش بینایی در پیری استفاده کنیم.»