حسگر درون کاشتی که از مواد زیست ‌سازگار ساخته شده است و پس از کاشت در انگشتان آسیب دیده حس لامسه را برمیگرداند.

وقتی کسی عصبی را در قسمتی از بدن مانند انگشت بر اثر زخمی شدن از دست میدهد، غیرمعمول نیست که آن قسمت با کاهش احساس لامسه دائمی مواجه شود. اکنون، یک حسگر قابل کاشت خودکار، می تواند حس را به چنین اندام آسیب دیده‌ای بازگرداند
این دستگاه آزمایشی که توسط تیمی در دانشگاه تل آویو اسرائیل ساخته شده است، در یک قسمت از بدن آسیب دیده مانند نوک انگشت، که در آن احساس لمس وجود ندارد، در زیر پوست جاسازی می شود. البته به گفته محققان می‌توان از آن نیزدر اعضای دیگر بدن استفاده کرد.
این دستگاه شامل قطعه‌ای است که به عنوان یک “نانو ژنراتور تریبوالکتریک” یا به اختصار “TENG” شناخته می‌شود. به بیان ساده تر، TENGها از طریق مالش دو ماده مختلف دی‌الکتریکی، بار الکتریکی تولید می‌کنند. میتوان نمونه‌ای از این موضوع را بار ایجاد شده در اثر جابجایی با جوراب روی فرش عنوان کرد.
TENG “نانو ژنراتور تریبوالکتریک”، مورد استفاده در این حسگر از دو صفحه مربع شکل تشکیل شده است، که یکی بالاتر از دیگری قرار دارد و فاصله کمی بین آنها وجود دارد. هر صفحه از یک ماده انعطاف پذیر متفاوت ساخته شده است که اندازه آن در هر طرف کمتر از نیم سانتی متر است.
وقتی نوک انگشت با یک سطح تماس پیدا می کند، فشار به TENG وارد می شود. این امر باعث می شود که دو صفحه با یکدیگر تماس پیدا کرده و بار الکتریکی تولید کنند. سپس این جریان الکتریکی در امتداد یک سیم عایق به یک الکترود منتقل می‌شود که در اطراف انتهای یک عصب آسیب دیده مجاور متصل شده است.

این عصب به نوبه خود سیگنال الکتریکی را به سیستم عصبی مرکزی منتقل می کند، در نتیجه مغز احساس لمس در نوک انگشت را ثبت می کند. هرچه مقدار فشار وارد شده به TENG بیشتر باشد، بار الکتریکی آزاد شده بیشتر می شود و بنابراین احساس شدیدتر می شود.
در آزمایش‌های انجام شده بر روی موش‌ها، مشخص شده که این حسگر قادر است حس لامسه را به پنجه‌های عقب موش‌ه که قبلاً عصب آنها بریده شده، بازگرداند و به حیوان اجازه میدهد تا بار دیگر به شکل عادی راه بروند.
دکتر بن مائوز M. Maoz ، دانشمند ارشد این پروژه، می گوید: ” ما در مرحله بعد می‌خواهیم این حسگر را روی مدل‌های بزرگتر آزمایش کنیم و سپس در مرحله بعد از آن، حسگرها را در انگشتان افرادی که احساس لامسه خود را از دست داده‌اند، بیازماییم. بازیابی این توانایی می‌تواند به طور قابل توجهی عملکرد و کیفیت زندگی این افراد را بهبود بخشد و مهم‌تر از همه، آنها را از خطر محافظت کند، چرا که افرادی که احساس لامسه ندارند، نمی‌توانند انگشتان خود را در هنگام مواجهه با له شدن، سوختن یا منجمد شدن محافظت کنند..”
ما نیز امیدواریم این تحقیقات به ثمر رسیده و شاهد این حسگرها در جامع پزشکی باشیم.

های فن تک از شما دعوت میکند جهت بحث در مورد این مقاله ، دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید