محققان دانشگاه کلتک با همکاری یک محقق ایرانی، فناوری جدیدی ابداع کردهاند که به کمک آن می توان از انرژی خورشیدی در هر شرایط آب و هوایی یا در طول شبانه روز، استفاده کرد.
طبق گزارش گروه علم و فناوری های فن تک، انرژی خورشیدی موجود در فضا را میتوان ذخیره و به صورت بیسیم به هر نقطه ای از زمین که نیاز باشد، منتقل کرد. ایده انتقال انرژی به زمین توسط دانشمندان دانشگاه کلتک مطرح شده است. آنها معتقدند با استفاده از امواج مایکروویو میتوان انرژی خورشیدی را به صورت بیسیم به هر نقطهای از زمین ارسال نمود.
محققان در حال حاضر مشغول کار روی ساخت یک صورت فلکی با استفاده از فضاپیماهای مدولار هستند که بتواند نور خورشید را ذخیره و آن را به انرژی الکتریسیته تبدیل کند. در مرحله بعد، انرژی الکتریکی تولید شده را از طریق بیسیم به زمین ارسال کنند. آن ها معتقدند از این روش می توان حتی برای انتقال برق به نقاطی که مردم به آن دسترسی ندارند، استفاده نمود.
این پروژه یک ایده جاه طلبانه برای غلبه بر چالش بزرگ کنونی زمین، یعنی استفاده از یک انرژی پاک و مقرون بهصرفه است.
بر اساس گزارشات منتشر شده، سه دانشمند برتر جهان شامل هری آتواتر، استاد فیزیک کاربردی و علوم مواد دانشگاه هوارد هیوز، سرجیو پلگرینو پروفسور هوافضا و مهندسی عمران و دانشمند ارشد آزمایشگاه رانش جت ناسا و همچنین علی حاجیمیری، استاد و کارآفرین برتر حوزه مهندسی برق و مدرس موسسه فناوری کالیفرنیا (کلتک)؛ روی این تکنولوژی جدید کار می کنند.
![تکنولوژی انتقال بی سیم انرژی خورشیدی به زمین طراحان این تکنولوژی](/images/images/solar-p.JPG)
این پروژه در چه مرحله ای است؟
پلگرینو می گوید: "در طی دو سال، نمونه اولیه کاشی را ساخته و به نمایش گذاشتیم. عنصر کلیدی در این جا مدولار است که نور خورشید را جذب و آن را منتقل می کند. در طول فرآیند ساخت نمونه اولیه، ما اطلاعات زیادی در مورد نحوه طراحی سیستم های یکپارچه و فوق سبک از این نوع به دست آوردیم. سپس، نمونه دوم را با استفاده از این اطلاعات توسعه دادیم که 33 درصد سبک تر از اولی بود.
حاجی میری در ادامه گفت: " این کاشی همانطور که سرجیو اشاره کرد کوچکترین واحد یک سیستم بزرگتر است. سیستم ما باید به طور کامل کاربردی، سازگار و مقیاس پذیر باشد. اگرچه ممکن است در نگاه اول ساده به نظر برسد، اما به فرایند بسیار پیچیده ای نیاز دارد. این بلوک ها بر روی یک صفحه بسیار انعطافپذیر نصب میشوند بنابراین می توان آن را تا کرد و در یک وسیله نقلیه قرار داد. پس از استقرار، ساختار گسترش مییابد و بلوک ها به صورت هماهنگ فرایند تولید، تبدیل و انتقال انرژی آن را انجام می دهند.
فاز بعدی پروژه
Atwater : طرح ما تا زمانی که به فضا نرود، واقعیت پیدا نمی کند. همانطور که سرجیو و علی اشاره کردند، ما این عنصر کلیدی به نام بلوک یا کاشی را در آزمایشگاههای خود نشان دادیم. یکی از نکات مهمی که ما به آن رسیدیم این بود که، ساختار سلول های فتوولتائیک باید تغییر میکرد. ما برای طراحی این کاشی ها با مواد فتوولتائیک معمولی به مشکل برخوردیم زیرا، طراحی کاشی ها با جرم و قدرت تعیین شده دشوار بود. بنابراین، باید در مورد فتوولتائیک تجدید نظر کردیم.
پلگرینو : بیشتر فضاپیماهای امروزی دارای آرایه های خورشیدی هستند. اما سلول های فتوولتائیک به کار رفته در آن ها هیچ شباهتی با مدل ما ندارد. ما با استفاده از تکنیکهای تاشو جدید و با الهام از اوریگامی، میتوانیم ابعاد یک فضاپیمای بزرگ را به میزان قابل توجهی کاهش دهیم. این کاشی ها طوری کنار هم قرار داده شدند که هیچ فضای خالی بین آن ها نیست.
حاجیمیری : انتقال برق بیسیم به این شکل در فضا تا به حال انجام نگرفته است. ما این کار را با مواد انعطافپذیر و سبک انجام دادیم، نه مواد سخت و غیر قابل انعطاف پذیر که باعث افزایش پیچیدگی سیستم شود.