دانشمندان چینی ویروسی شبیه به آبولا اما کشنده تر و قوی تر از آن ساختند.

دانشمندان برای اولین بار، مدلی برای مطالعه ویروس ابولا ساخته‌اند که می‌تواند به درک بهتر این بیماری و روش های درمانی مرتبط با آن کمک کند. در این مطالعه، از ویروس دیگری به نام وزیکولار استوماتیت (VSV) که به طور معمول در دام‌ها وجود دارد، استفاده شده است. دانشمندان بخش خاصی از ویروس ابولا به نام گلیکوپروتئین (GP) را به ویروس VSV تزریق کردند. این گلیکوپروتئین به ویروس ابولا کمک می‌کند تا به سلول‌ها وارد شده و آنها را آلوده کند.

محققان، این ویروس دستکاری‌شده را به گروهی از همسترها تزریق کردند. متاسفانه تمامی همسترها که پنج ماده و پنج نر با سن کمتر از سه هفته بودند، ظرف سه روز پس از ابتلا به ویروس جان خود را از دست دادند. تمامی موش های همستر به علائمی شبیه به علائم بیماران مبتلا به آبولا مانند کاهش وزن، نارسایی چند اندامی، التهاب شدید چشم و زخم دچار شدند. با وجود مرگ تمامی همسترها در این آزمایش، دانشمندان نسبت به کاربرد این مدل در تحقیقات بعدی بیماری های اختلالات چشمی مرتبط با ابولا خوش‌بین هستند. تمامی حیوانات طی ۲ تا ۳ روز پس از ابتلا به عفونت مردند. به گفته‌ی دانشمندان، این مدل به آزمایش سریع اقدامات مقابله با ویروس ابولا در شرایط ایمنی زیستی سطح ۲ (2BSL-) کمک می‌کند.

تیم تحقیقاتی با انتشار بیانیه رسمی اعلام کردند: “این مدل جایگزین ابزاری ایمن، موثر و مقرون به صرفه برای ارزیابی سریع پیش‌بالینی راهکارهای پزشکی علیه ویروس ابولا در شرایط 2BSL- است. این مدل پتانسیل مبارزه با بیماری ویروس ابولا را دارد.”

ویروس آبولایی که محققان چینی ساختند 90 درصد کشنده تر از نمونه واقعی است. نتایج این مطالعه به تازگی در مجله “Nature Medicine” منتشر شد. با انتشار آن، موجی از نگرانی ها در مورد خطرات تحقیقات بیولوژیکی به وجود آمد. تعدادی از دانشمندان معتقدند امکان سوء استفاده از این نوع ویروس ها وجود دارد. محققان در این مطالعه از ویروس ماربورگ، یکی از کشنده‌ترین ویروس‌های شناخته شده قرن حاضر به عنوان ویروس پایه استفاده کردند. محققان حاضر در این پروژه مدعی هستند که ویروس جدید می‌تواند برای مطالعه بیماری‌های چشمی مانند ورم ملتحمه هموروژیک حاد (AHC) و کوری ناشی از ابتلا به ویروس آبولا مفید باشد. بیماری AHC یک التهاب نادر و جدی چشم است که می‌تواند منجر به کوری شود.

برخی از محققان فکر می کنند که ساخت ویروسی با چنین نرخ کشندگی بالا نه تنها ضرورتی ندارد بلکه، بسیار خطرناک است. آنها بیشتر نگران هستند که این ویروس هم مانند کووید-19 به طور تصادفی یا عمدی از آزمایشگاه نشت کند. اما دانشمندان چینی اعلام کردند که اقدامات احتیاطی شدیدی را برای ایمن نگه داشتن ویروس در آزمایشگاه انجام داده‌اند. طبق ادعای آنها مقامات دولتی وزارت بهداشت چین در تمامی روند تحقیقات نظارت کامل داشت. اما در مجموع تحقیقاتی از این دست باید با احتیاط و نظارت بیشتری انجام شود تا از ایمن بودن و استفاده مسئولانه آن اطمینان حاصل شود.

دسترسی آسان‌تر برای مطالعه‌ی محققان

ویروس ابولا توسط گروهی از ویروس‌ها به نام اورتومیکسوویروس ابولا ایجاد می‌شود. این ویروس‌ها برای اولین بار در سال ۱۹۷۶ در جمهوری دموکراتیک کنگو کشف شدند. از زمان شناسایی اولین مورد ابتلا به ابولا در سال ۱۹۷۶، ۲۹ مورد شیوع آبولا رخ داده است. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی در شیوع بین سال‌های ۲۰۱۴تا۲۰۱۶ در غرب آفریقا حدود ۲۸۶۴۶ مورد گزارش‌شده است که از بین آنها حدود ۱۱۳۲۳ نفر فوت شده اند.

ویروس ابولا باعث خونریزی داخلی و آسیب بافتی می‌شود و از طریق تماس مستقیم با مایعات بدن آلوده مانند خون یا عرق یا لمس اجسام آلوده شیوع پیدا می‌کند. مطالعه‌ی ابولا نیاز به تجهیزات ایمنی زیستی گران قیمت و پیشرفته ای دارد که فقط در آزمایشگاه‌های BSL-4 وجود دارد. در حال حاضر دسترسی دانشمندان به این ویروس محدود شده است. دانشمندان بر این باورند که فقدان مدل‌های ایده‌آل حیوانی، مانع بزرگی در مسیر مقابله با ویروس ابولا (EBOV) می شود. در مطالعه جدید، محققان نحوه اثرگذاری این ویروس را مورد بررسی قرار دادند. آنها متوجه شدند که ویروس در بافت‌های حیاتی مانند قلب، ریه‌ها، کبد، طحال، کلیه‌ها، روده‌ها و مغز بیشتر تجمع پیدا می‌کند. بر اساس این مطالعه، بالاترین میزان تجمع ویروس در کبد و کمترین مقادیر آن در مغز صورت می گیرد.