محققان به بینش جدیدی در چگونگی ارتباط مغز انسان با روده دست پیدا کردند.

محققان مرکز تحقیقات مغز و اعصاب (LIBR) ایالت اوکلاهاما، به شواهد جدیدی در زمینه ارتباط مغز انسان با دستگاه گوارش دست پیدا کردند. رابطه ای که به دلیل عدم دسترسی به اندام های داخلی مدتهاست باعث سردرگمی دانشمندان شده بود. نتایج این مطالعه با عنوان ” شاخص‌های ERP پاریتو-اکسیپیتال در حس مکانیکی روده در انسان” امروز در مجله علمی Nature Communications منتشر شده است.

محققان در این مطالعه، تعدادی از شرکت کنندگان زن و مرد با محدوده سنی 18 تا 40 را انتخاب کردند. آن‌ها برای اندازه گیری پاسخ های عصبی دستگاه گوارش از روش غیرتهاجی اندوسکوپی استفاده کردند. در این روش از افراد خواسته شد، یک کپسول ارتعاشی را ببلعند. این کپسول ها توسط شرکت Vibrant Ltd ساخته می شوند. (یک شرکت خصوصی مستقر در نیوجرسی که کپسول های ارتعاشی را برای ارائه درمان یبوست مزمن ایدیوپاتیک ساخته است)

محققان متوجه شدند داوطلبان ارتعاش این کپسول ها را در دو حالت معمولی و تقویت شده کاملا حس کردند. زمانی که ارتعاش افزایش یافت دقت ادراکی و تشخیص ارتعاش بهبود پیدا کرد. اما، به مرور زمان واکنش نسبت به ارتعاش کمتر شد. این نتایج، در نوع خود پیشرفت مهمی به حساب می آیند. رویکرد جدید می تواند احساسات روده را نشان دهد. تیم تحقیقاتی علاوه بر این، توانست “پتانسیل برانگیختگی معده” را هم کشف کند. برانگیختگی معده یک واکنش عصبی است که از طریق کپسول های ارتعاشی به نواحی از مغز وارد می شود. پاسخ های عصبی معده بسته به میزان شدت ارتعاش، هم در دامنه افزایش پیدا کرد و هم باعث افزایش دقت ادراک شد. این نتایج، به محققان راه جدیدی برای اندازه گیری و درک فرآیندهای عصبی حاکم بر ارتباط روده و مغز نشان می دهد.

دکتر صاحب خلسا، روانپزشک و عصب شناس مرکز LIBR و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «ما توانستیم با استفاده از تصویربرداری اشعه ایکس از شکم، بیشتر تحریکات کپسول را در دستگاه گوارش مشاهده کنیم. این یافته ها مهم هستند زیرا، به ما نشان می دهند فعل و انفعالات روده و مغز از کجا سرچشمه می گیرند!»

وی در ادامه گفت: ” کپسول ارتعاشی می تواند رویکرد بالینی را به اختلالات تعامل روده و مغز، از جمله اختلالات خوردن و برخی اختلالات گوارشی مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یا سوء هاضمه؛ تغییر دهد. ابزار جدید ارزیابی احساس روده و انتخاب استراتژی درمانی مناسب را برای پزشکان امکان پذیر می کند.”