لایدار، یا لیدار، یکی از فناوری‌های سنجش از راه دور است که با تاباندن لیزر به هدف و تجزیه و تحلیل نور بازتاب‌شده، فاصله را اندازه می‌گیرد.

لایدار مشابه رادار است که بعضی اوقات نیز رادار لیزری نامیده می‌شود. اختلاف اصلی لایدار و رادار، طول موج‌های تابشی مورد استفاده است. رادار از طول موج‌هایی در ناحیه رادیویی استفاده می‌کند در حالی که لایدار طول موج‌های لیزری بکار می‌برد.

روش متداول برای تعیین کردن فاصله تا یک جسم یا سطح استفاده از پالس‌های لیزری است. مانند فناوری رادار که از امواج رادیویی استفاده می‌کند و فاصله تا جسم با اندازه‌گیری اختلاف زمانی بین ارسال پالس و دریافت پالس بازتابی تعیین می‌کنند. فناوری لایدار در زمین‌سنجی، ژئوماتیک، زمین‌شناسی زمین‌ریخت‌شناسی، لرزه‌سنجی، جنگل‌داری، ارزیابی فاصله دور و فیزیک هواشناسی کاربرد دارد، کاربرد لایدار شامل ALSM (لیزر هوابرد نگاشت ردپا)، ارتفاع زمین‌سنجی به وسیلهٔ لیزر یا لایدار برای تهیه «نقشه عوارض‌نما» است. اسم مخفف دیگری به شکل «LADAR» (آشکارسازی لیزر و مسافت‌یابی) معمولاً در زمینه نظامی استفاده می‌شود. واژه رادار لیزری، نیز استفاده می‌شود اگرچه لایدار از ریزموج با امواج رادیویی استفاده نمی‌کند که برای رادار تعریف شده‌است.