شاتل فضایی (Space Shuttle) نوعی راکت فضایی آمریکا که اولین بار در سال ۱۹۸۱ پرتاب شد، نخستین سفینه قابل استفاده مجدد جهان بود. سه بخش اصلی آن مدارپیما، موشکهای تقویت‌کننده و مخزن خارجی سوخت می‌باشد.

خصوصیت اصلی شاتل این هست که اجزای اصلی آن از جمله مدارپیما، به دفعات متعدد می‌توانند به فضا پرتاب شوند به جز مخزن خارجی سوخت که یکبار مصرف است. کاشی‌های ویژه مقاوم در برابر گرما مانع از سوختن مدارپیما به هنگام بازگشت به جو زمین می‌شوند. بازوی قابل کنترل از راه دور تعبیه شده در مخزن محموله مدارپیما، می‌تواند ماهوارهها را در فضا قرار دهد؛ و همچون سکویی ثابت برای کار فضانوردان عمل کند.