واژه نامه ها
واژه | معنی |
---|---|
اورانیوم | اورانیوم (Uranium) یکی از عنصرهای شیمیایی است که عدد اتمی آن ۹۲ و نشانه آن U است. اورانیوم شناخته شده ترین فلز پرتوزایی است، که یکی ازایزوتوپ های آن در تهیه سوخت در نیروگاه های اتمی استفاده میشود.اورانیوم فلزی نقرهای-خاکستری رنگ است که جزئی از خانواده آکتینیدها محسوب میشود. یک اتم اورانیوم دارای ۹۲ پروتون و ۹۲ الکترون است که شش مورد از این الکترونها، بهعنوان الکترون ظرفیت درنظر گرفته میشوند. چون ایزوتوپهای اورانیوم ناپایدار هستند، بهطوری که نیمهعمر ایزوتوپهای طبیعی آن بین ۱۵۹۲۰۰ سال تا ۴٫۵ میلیارد سال است، این عنصر دارای خصلت ضعیف رادیواکتیو است. متداولترین ایزوتوپهای اورانیوم طبیعی، اورانیم-۲۳۸ (دارای ۱۴۶ نوترون و تشکیل دهنده بیش از ۹۹ درصد از اورانیوم موجود روی زمین) و اورانیوم-۲۳۵ (دارای ۱۴۳ نوترون و تشکیل دهنده حدود ۰٫۷۲ درصد از اورانیوم موجود روی زمین) هستند. اورانیوم در میان نوکلیدهای دیرینه دارای بالاترین جرم اتمی است. چگالی اورانیوم در حدود ۷۰ درصد چگالی سرب و کمی کمتر از طلا یا تنگستن است. اورانیوم بهصورت طبیعی و در مقادیر بسیار کم در حدود چند قسمت در میلیون (ppm) در خاک، سنگها و آب وجود دارد ولی بهصورت تجاری از کانیهای معدنی مانند اورانینیت استخراج میشود.
کلیک ها - 143
مترادف:
Uranium |