باستان شناسان موفق شدند یک جاده هفت هزار ساله را در اعماق دریای مدیترانه کشف کنند.

طبق گزارش ساینس آلرت؛ باستان شناسان این بقایا را در اعماق گل ولای سواحل جنوبی کرواسی کشف کردند. این بقایای شگفت انگیز متعلق به دوران نوسنگی است و احتمال دارد با قوم باستانی هوار مرتبط باشد.

سایت باستان شناسی سولین که زمانی یک جزیره مصنوعی به حساب می آمد در سال 2021، توسط باستان شناس پاریکا از دانشگاه زادار در کرواسی کشف شد. این باستان شناس برای تجزیه و تحلیل اطلاعات ماهواره ای به جزیره کورچولا رفته بود. اما، حین تحقیقات متوجه چیزی در کف اقیانوس شد که به عقیده پاریکا و همکارش دست ساخته بشر به نظر می رسید. آن ها برای تحقیقات بیشتر برای غواصی به کف اقیانوس رفتند. تا این که در عمق 4 تا 5 متری (13 تا 16 فوتی) از سطح دریای آدریاتیک مدیترانه دیوارهای سنگی پیدا کردند که احتمالا زمانی از آن به عنوان سکونتگاه استفاده می شد. زمینی که بنا روی آن احداث شده بود با یک نوار باریک از قسمت اصلی جزیره جدا شده بود.

پریکا در سال 2021 گفت: «خوشبختانه این منطقه، بر خلاف مناطق دیگر مدیترانه از امواج شدید اقیانوسی مصون باقی مانده است. دلیل اصلی سالم ماندن آن، قرار گرفتن در مجاورت جزیره است. این جاده باستانی به لطف این جزیره هزاران سال است که از امواج قدرتمند محافظت می شود.»

این گذرگاه با 4 متر عرض از تخته سنگ ساخته شد. سازه کشف شده هم مانند هر سازه دیگر که در اعماق دریاست، بعد از مدتی از گل و لای پوشیده می شود.
محققان فکر می کنند قوم هوار که زمانی در شرق آدریاتیک ساکن بوده اند، این گذرگاه باستانی را برای ارتباط جزایر به هم ساخته است. با کمک روش رادیو کربن چوب(یکی از روش های تاریخ گذاری رادیومتریک) قدمت این سکونتگاه به حدود 4900 سال قبل از میلاد بر می گردد. دانشگاه زادار در مورد جدیدترین کشف خود در حساب فیسبوک نوشت: “مردم حدود7000 سال پیش در این جاده قدم می زدند.”

این تحقیق حاصل همکاری کارشناسان موزه های دوبرونیک، موزه شهر کاستلا، دانشگاه زادار، موزه شهر کورچولا، غواصان و عکاسان انجام شد. البته این تنها اثر باستانی جزیره کورچولا نیست. همین تیم تحقیقاتی موفق شدند علاوه بر این اثر، یک سکونتگاه آبی هم در طرف دیگر این جزیره کشف کنند. این سکونتگاه شباهت زیادی به سولین دارد و مصنوعات زمان عصر حجر در آن پیدا شده است.

ایگور برزیچ، یکی از باستان شناس دانشگاه زادار اخیرا متوجه سازه های جالبی در زیر آب های این خلیج شده است. سپس، محققان غواصی برای کاوش در سایت سولین به اعماق دریا اعزام شدند و یک سکونتگاه دیگر را در عمق 4 تا 5 متری زیر آب کشف کردند. آن ها توانستند آثار دوران نوسنگی مانند تیغه‌های خامه‌ای، سنگ [تبر] و قطعات قربانی در این مکان کشف کنند.

به نظر می‌رسد سکونت‌گاه‌های جدید در سولین و جاده‌های ارتباطی آن با قوم هوار ارتباط دارند. حدود ۱۲۰۰۰ سال پیش که از آن به عنوان عصر جدید حجر از آن یاد می شود، انسان ها از شغل شکارچی به شغل های کشاورزی و دامداری روی آوردند و به این ترتیب، سکونت های دائمی و جوامع بشری به وجود آمدند.
یافته‌های جدید باستان‌شناسی مانند بقایای اسکلت و مصنوعات دست بشر به دانش ما درباره انسان‌های نوسنگی کمک می‌کنند. در هیچ جای جهان سکونتگاه های دوران نوسنگی پیدا نشد. به همین علت، یافته های باستان شناسان زادار اهمیت زیادی دارد. این اطلاعات به ما نشان می دهند که چگونه اجداد ما توانستند با محیط های مختلف سازگار شوند و جاده بسازند.